płacić komorne

См. также в других словарях:

• płacić — ndk VIa, płacićcę, płacićcisz, płać, płacićcił, płacićcony 1. «dawać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagradzać w pieniądzach (także w naturze), uiszczać dług, podatek, daninę itp.» Płacić cło, czynsz, komorne. Płacić za mieszkanie …   Słownik języka polskiego

• komorne — n blm, odm. jak przym. «opłata za używanie wynajętego mieszkania; czynsz» Niskie, wysokie komorne. Płacić, opłacać komorne. Zalegać z komornym. ◊ przestarz. Mieszkać, siedzieć itp. na komornym «w Polsce przed II wojną światową: wynajmować u kogoś …   Słownik języka polskiego

• gospodarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «właściciel gospodarstwa wiejskiego, rolnik prowadzący gospodarstwo; w lm także: właściciel gospodarstwa wiejskiego i jego żona» Wzorowy gospodarz. Gospodarz na kilku hektarach. 2. «pan domu, osoba sprawująca… …   Słownik języka polskiego